Λοΐζου, Μάρω

(Αθήνα 1940 –). Λογοτέχνης. Δραστηριοποιήθηκε νωρίς, σε συνεργασία με άλλους πρωτοπόρους λογοτέχνες της γενιάς της, για την καταπολέμηση της κοινωνικής αδικίας, με διάφορες πολιτιστικές δραστηριότητες. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με την παιδική λογοτεχνία, γράφοντας παραμύθια, διηγήματα, θεατρικά έργα και ποιήματα. Συνεργάστηκε με το ραδιόφωνο και την τηλεόραση καθώς επίσης με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από τον σύζυγό της συνθέτη Μάνο Λοΐζο (βλ. λ.). Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στα γράμματα με το βιβλίο της Ήταν δεν ήταν (συλλογή με παραμυθοτράγουδα, 1974). Από τότε έχουν κυκλοφορήσει περισσότερα από 35 βιβλία της, αρκετά από τα οποία έχουν τιμηθεί με ειδικά βραβεία, ενώ έξι έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα ολλανδικά. Τα πιο γνωστά από αυτά είναι: Η Ονείρω (και σε θεατρική μορφή, 1979), Μήπως είδατε τον Αόρατο; (4 βιβλία, 1988, παραστάθηκε στο Θέατρο της Ημέρας), Τρέχει-τρέχει (1986, 4 βιβλία: Η Νύχτα τρέχει να συναντήσει την Ημέρα, Το Ποτάμι τρέχει να συναντήσει τη Θάλασσα, Ο Δρόμος τρέχει να συναντήσει την Πολιτεία, Το Μικρό παιδάκι τρέχει στην αγκαλιά της μαμάς του να συναντήσει την Αγάπη), Το θαύμα του κόσμου (1998, 10 βιβλία εμπλουτισμένα με παιδαγωγικές ασκήσεις). Στις τιμητικές διακρίσεις που έχει λάβει συμπεριλαμβάνονται το κρατικό βραβείο παιδικής λογοτεχνίας (1998), το β’ βραβείο στην Μπιενάλε εικονογράφησης παιδικού βιβλίου (1994), το βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου κ.ά. Ως ελάχιστη τιμή για την καλλιτεχνική της προσφορά, η πολιτεία της έχει χορηγήσει από το 1998 τιμητική καλλιτεχνική σύνταξη.